Generał Robert Stephenson Smyth Baden-Powell (1857-1941) - brytyjski wojskowy, twórca i założyciel skautingu
Obóz doświadczalny na Wyspie Brownsea
Po powrocie do Wielkiej Brytanii z wojny przeciw Burom, Baden-Powell stwierdził, że jego książką "Aids to scouting" ("Wzkazówki do wywiadów"), przeznaczoną dla żołnierzy, zaczęły interesować się organizacje młodzieżowe. Aby lepiej dostosować myśli zawarte w tej pracy do poziomu dzieci i młodzieży, Generał, w 1907 roku, zorganizował w Wielkiej Brytanii, na wyspie Brownsea, obóz doświadczalny, na który zabrał kilkunastu angielskich chłopców. Podczas jego trwania wypróbował swoje metody (m.in. system zastępowego).
Wówczas poświęcił się wychowaniu młodzieży mającym na celu wyrwanie ich z uprzemysłowionych, zanieczyszczonych miast i zetknięciu z naturą. Poprzez oczyszczenie psychiczne, a zarazem moralne, pragnął wychować młodych skautów na dobrych ludzi i patriotów.
"Scouting for boys"
W 1908 roku Baden-Powell wydał klasyczny podręcznik skautingu "Scouting for boys", w którym zawarł wszystkie swoje idee i pomysły (współcześnie treści umieszczone w tej książce są podstawą ogólnoświatowego ruchu skautowego). Olbrzymie zainteresowanie książką oraz sugestie króla Edwarda VII sprawiły, że w 1910 roku Generał zrezygnował ze służby wojskowej i całkowicie poświęcił się skautingowi. Już w tymże roku organizacja skautowa w Wielkiej Brytanii liczyła około 100 tysięcy członków.
Skauting dla dziewcząt
W 1909 roku został również założony ruch skautek - dziewcząt. Ponieważ Robert Baden-Powell uważał, że ruch skautek powinien być prowadzony przez kobiety, poprosił o pomoc swoją siostrę - Agnes Baden-Powell.
W 1912 roku Generał ożenił się z Olave St. Clair Soames. Jego żona dołączyła do pracy z jego siostrą.
I wojna światowa i rozwój skautingu
Gdy wybuchła wojna, Baden-Powell zgłosił się do dyspozycji armii brytyjskiej, jednak komenda nie chciała, aby powrócił do czynnej służby wojskowej, ponieważ, jak się dowiedział, "nie ma bardziej kompetentnej osoby do prowadzenia organizacji skautów".
W 1920 roku na pierwszym Jamboree (ogólnoświatowy zlot skautów) Generał został wybrany Naczelnym Skautem Świata. W 1930 roku jego żona Olave została wybrana Naczelną Skautką Świata.
Po osiągnięciu wieku emerytalnego, Baden-Powell zajmował się szkoleniem i organizowaniem armii terytorialnej w Wielkiej Brytanii. Za pracę skautową otrzymał tytuł lorda - barona Gilwell, a w posiadłości Gilwell Park został założony międzynarodowy ośrodek skautowy. Generał został wyróżniony wieloma odznaczeniami, zarówno brytyjskimi jak i zagranicznymi, również Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
W 1939 roku Robert Baden-Powell wyjechał na leczenie do Kenii, gdzie zmarł 8 stycznia 1941 roku.
Podczas II wojny światowej naziści niemieccy umieścili jego nazwisko na liście wrogów III Rzeszy, w tzw. Czarnej Księdze.
Rozwój skautingu był niesamowity. W 1922 roku liczba skautów przekroczyła 1,2 mln w 32 krajach, a w 1939 roku było ich już 3,3 mln. Dziś jest ich ponad 40 mln w 162 państwach świata.